آنم آرزوست

ماه مهان و شاه شهانم آرزوست

پا بسته بر زمینم و آسمانم آرزوست

 

من را چه کار با حوریان بهشتی؟

تنها تو را ز هر دو جهانم آرزوست

 

کی مست گشتم و عاشق به روی تو؟

این یار بی زمان و مکانم آرزوست

 

چرکین شده است قلبم از این همه گناه

باران من ببار، آب روانم آرزوست

 

پندم دهند "چنینند دیگران" و من...

ای کاش از آن من شوی که چنانم آرزوست

 

بگذار تا به ابد بر تو خیره شوم

ای گردش زمانه، امانم آرزوست

 

هر شام تا به صبح اشک و آه من

مویم سپید گشت و یار جوانم آرزوست

 

ای ماه پشت ابر، لحظه ای بتاب

شب تیره است و تار، ماه نهانم آرزوست

 

"دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

 

گفتند یافت می نشود جسته ایم ما

گفت آن که یافت می نشود، آنم آرزوست."

 

*توضیح واضحات: دو بیت آخر از مولوی است.