برترین استدلال عالم
سه شنبه, ۲۵ خرداد ۱۳۸۹، ۰۶:۳۶ ب.ظ
گفتم: «به همین دلیل است که...»
و تو سکوت کردی.
گفتم: «... و برای همین ... »
و تو سکوت کردی.
گفتم: « ... چرا که ... »
و تو سکوت کردی.
گفتم: « ... چون ....»
و تو سکوت کردی.
گفتم: «... و در نتیجه ...»
و تو سکوت کردی. سکوت کردی و نگاه کردی.
و من هم سکوت کردم. سکوت کردم و منتظر ماندم که تو پاسخ دهی.
تو دهانت را باز کردی. هنوز سخنی از آن بیرون نیامده بود که چیزی شکست. تو دستانت را جلوی چشمانت گرفتی و گریستی. و من در برابر این برترین استدلال عالم فقط سکوت کردم.
من کم آورده بودم.
