ویرایش--ابوالحسن نجفی(1)
چندی پیش مقاله ای در مورد زبان فارسی و گرته برداری آن از زبان های دیگر خواندم. به نظرم آمد بد نیست بخش هایی از آن مقاله را در این جا منعکس کنم.
توضیح این که من بخش هایی را نقل کرده ام که به نظرم خوش آمده است.
((نکاتی را که با ** در ابتدا مشخص شده اند من اضافه کرده ام و در مقاله نیامده است.))
"درباره ی ترجمه (برگزیده مقاله های نشر دانش (۳))"- زیر نظر نصر الله پور جوادی - نشر دانشگاهی - چاپ ۲ - ۱۳۶۶ - مقاله ی "آیا زبان فارسی در خطر است؟" - ابوالحسن نجفی - صص ۱۴۲-۱۵۷
** با جستجوی عنوان مقاله در موتورهای جستجو به مطالب جالب و نظرات متخلفی در مورد این مقاله دست می یابید.
- زبان دارای سه لایه است:
۱) عناصر آوایی (زبر زنجیری (آهنگ- تکیه و ...) و واج ها)
۲) دستور زبان (صرف (تغییرات صوری مانند جمع مذکر مونث تغییرات افعال) و نحو (ساخت جمله روابط اجزای جمله و..)
۳) واژگان (الفاظ و معانی)
- چند مثال از ساخت واژه بر وزن عربی از واژه ی فارسی:
نزاکت (از نازک فارسی) - فلاکت (از روی فلک زدگی فارسی) - کفاش (از روی کفش فارسی) - ممهور (از روی مهر فارسی) - مکلا (از روی کلاه فارسی) - مزلف (از روی زلف فارسی)
- فقط "ان" و "ها" نشانه های جمع در فارسی هستند. نمونه هایی از نفوذ علائم جمع عربی در فارسی:
ون: اجتماعیون - اشتراکیون - روحانیون - اعتدالیون
ین: معلمین - مستشرقین - مورخین - محققین - مترجمین - مسافرین - بازرسین (فارسی) - داوطلبین (فارسی)
ات: دستورات - دهات - باغات - سفارشات - فرمایشات - نوشتجات - کارخانجات - گزارشات - نگارشات - گرایشات
مکسر: دهاقین - اساتید - بساتین - دراویش - میادین - بنادر - فرامین - رنود (ج رند) - (در زمان صفویان:) اتواپ - بواریت (ج باروت)
