فایل نتیجه های کنکورهای زبان شناسی :: وب نوشته های امیرحسین مجیری

فایل نتیجه های کنکورهای زبان شناسی

شنبه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۱، ۰۴:۲۶ ب.ظ

امسال من در گرایش «آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان (آزفا)»ی رشته ی «زبان شناسی» دانشگاه «علامه طباطبایی» قبول شدم. در مدتی که برای کنکور می خواندم، بر اساس اطلاعاتی که مخاطبان وبلاگ «زبان شناسی همگانی» در کامنت های خود در این وبلاگ گذاشته بودند، یک فایل اکسل تهیه کردم از رتبه ها و درصدهای کسانی که در کنکور زبان شناسی شرکت کرده اند. این فایل را برای خودم درست کرده بودم تا انتخاب رشته ی خوبی داشته باشم اما کم کم فایل مفصلی شد و فرستادمش برای آقای «مقدس»، نویسنده ی وبلاگ «زبان شناسی همگانی» و ایشان هم لطف کرد و فایل را در وبلاگ قرار داد. (این فایل، نسخه ی اول این نتیجه هاست و می تواند مرتب تر و کامل تر بشود و تحت عنوان نسخه های جدیدتر برای دانلود قرار داده شود)

متن یادداشت ایشان و لینک دانلود آن فایل:

آقای امیر حسین مجیری زحمت کشیدند و فایلی اکسل از تمام نتایج سال‌های گذشته تا امسال برای ما تهیه کردند و من هم اون رو در اختیار شمایی قرار می‌دم که تصمیم دارید در آزمون‌های آینده شرکت کنید. همون طور که در توضیحاتی در خود فایل اومده ممکنه اشتباهاتی در اون وجود داشته باشه اما با این حال قابل استفاده هست. برای باز کردن این فایل باید نرم افزار مایکروسافت اکسل 2007 رو در کامپیوتر خودتون داشته باشید. ضمن اینکه از خانم مقدم که پیشنهاد اولیه چنین کاری رو دادند تشکر می‌کنم.

دانلود فایل اکسل (نسخه ی اول) نتیجه های کنکورهای کارشناسی ارشد زبان شناسی در سال های گذشته (درصدها، رتبه ها، دانشگاه های قبولی و...)

۰ ۰
۹۱/۰۶/۲۵

امیرحسین مجیری

زبان شناسی

۲۶ شهریور ۹۱ ، ۱۸:۵۲

فاطیما

مبارکتون باشه .ایشالله دکتری .این رشته همون زبان فارسی خودمونه که تو زمان دانش آموزی داشتیم ؟اگر اونه که خدا صبرت دهد .

۳۰ شهریور ۹۱ ، ۲۳:۴۲

م. رجبی

خب آقا تبریک. دانشگاه هامون فرق داره، ولی دانشکده هامون یکیه. (البته اگه ما رو راه دادن.)

۳۱ شهریور ۹۱ ، ۱۷:۴۴

راضیه.ع

سلام جناب آقای مجیری
مدت هاست که وبلاگ شما رو میخونم, با اجازتون چند تا سوال داشتم که از خدمتون میپرسم
1-نوشتن چقدر به استعداد بستگی داره؟ آیا علاقمند بی استعداد میتونه امیدوار باشه که با تلاش وپشتکار به موفقیت که نه به حس خوب نوشتن برسه؟
2-اصولا تلاش یعنی فقط خوندن؟یا چیزای دیگه به جز خوندن ونوشتن؟
3-به نظر شما زیاد خوندن یه جورایی باعث کور شدن خلاقیت نمیشه وقتی ناخوداگاه کلمات دیگران تو ذهنتون حک میشه و وقتی مینویسید مطمئن نیستید که این اثر خودتونه یا تقلب از اثر دیگران..
خیلی ممنون میشم اگه پاسخ منو بدید..
قبول شدنتونم تبریک میگم امیدوارم که موفق باشید..

۰۴ مهر ۹۱ ، ۱۵:۰۷

نوشته های من یه چیزی تو مایه های انشاهای دوران دبستانه!
خیلی وقته میخوام وبلاگ بزنم ولی متاسفانه فرصتشو ندارم

۰۷ مهر ۹۱ ، ۱۶:۲۹

پارسا

اگه این رو بفرستم چوطوره؟
خب، یادم نمیاد این ماجرا به چند سال پیش برمیگرده ولی تعریفش میکنم:
وقت هایی که ما می رفتیم اصفهان ، چون ما اصفهانی هستیم و لی توی تهران زندگی می کنیم، اگر وقت می شد من می رفتم خونه ی داییم اینا، به این خاطر که اون جا با پسرداییم کارهای زیادی انجام می دادیم و یکی از اون کارها که ما به اون مشهور بودیم قورباغه گیری بود!بله،قورباغه گیری؛این کار تکنیک های زیادی داره و ما اون ها رو حفظ بودیم. مثلا ابتدا به یک زمین باغچه ای و قورباغه خیز نیاز داریم و از وسایل مورد نیاز هم میشه شلنگ آب رو نام برد که نقش اون در قورباغه گیری از من و پسر داییم بیشتر بود.
یه روز من رفته بودم خونه ی داییم و شب که شد من و پسرداییم به کار اصلی مون پرداختیم؛ همه ی مراحل رو انجام دادیم و آخرسر هم قورباغه ها که فکر میکنم تعدادشون از ده تا تجاوز می کرد رو داخل یک شیشه ی خالی مربّا انداختیم.(لازم به ذکر است که به احتمال زیاد قورباغه ها از شدّت تنگی جا ،در حال فحش دادن به ما بودند)
همون شب وقتی اون یکی داییم اومد که منو ببره و من هم شیشه ی قورباغه به دست به همراه داییم و زن داییم و پسر داییم جلوی در ایستاده بودم ، ماجرای تعقیب و گریز قورباغه ها توسط ما شروع شد ، البته با افتادن شیشه ی پر از قورباغه از دست من!
من و پیرداییم داییم کلّی این طرف و اون طرف می دویدیم تا قورباغه های فراری رو بندازیم توی جوب بزرگی که جلوی خونه ی داییم بود؛البته بقیه هم کمک میکردند چون قورباغه ها جای دیگری باقی نگذاشته بودند که نرفته باشند...
ولی با این وجود من و پسر داییم هنوز هم از کار خود دست نکشیده ایم.

۰۸ مهر ۹۱ ، ۲۲:۰۶

این چوطوره؟
معلم حرف می زد و من می نوشتم ، حرف هایش تکراری بودند و من نه حوصله داشتم و نه وقتی که تلف کنم ، زنگ آخر ریاضی داشتیم ، مشقم مانده بود ، معلم ریاضی از این که مشق ننوشته باشم خوشش نمی آمد ، کتاب ریاضی را لای دفتر عربی گذاشته بودم وبه طرزی که معلم عربی فکر کند دفتر عربی ام را نگاه می کنم ریاضی می نوشتم ، زنگ تمام شد ، زنگ تفریح را توی کلاس ماندم و ادامه ی مشقم را نوشتم ، زنگ بعدی انشا بود ، معلم که آمد سر کلاس ، دقدقه ام این بود که نکند مرا صدا کند که بروم و انشایی با موضوع : مقاله ای دربارهی ویژگی های یک دانش آموز خوب بنویسم ، ولی معلم انشا کاری کرد که من هیچ وقت یادم نمی رود ، از کارش خیلی لذّت بردم ، فهمیدم انشا یعنی چه ، زنگ خورد و زنگ ها همین طور سپری شدند ، زنگ آخر شد ، اتفاقی که مرا خوشحال کرد افتاد ، آقای مرتضوی از پشت میکروفون گفت: دانش آموزان پایه ی سوّم زنگ که خورد بروند داخل نمازخانه ، ما هم همین کار را کردیم ، در نمازخانه که بودیم ، بچه ها هی می گفتند امتحان ریاضی است و فلان و بهمان ، چون زنگ ریاضی کلاس ما بود ، ولی معلم راهنمای ما آمد وبرای ما صحبت کرد ، آخر امروز ، بعد همه ی این اتفاقات نه چندان مهم ، فهمیدم از صبح بی خود نگران بودم ، کاش مثل دیگران فوتبال دستی ام را بازی کرده بودم...

۰۸ مهر ۹۱ ، ۲۲:۱۵

چوطوره؟

برای یکدفعه هم که شده من با تو نخواهم آمد. این بار تنها برو و بی من ببین! مکذار دیگری برایت تعریف کند خوب دیدن را ، به رهگذری که به دست هایت می خندد اجازه نده بپرسد چرا دست هایت این قدر خسته اند ، حال آنکه می دانی دست های تو از نوشتن خسته اند. به پول های دکّان داری که داخل حجره ی خویش نشسته و سیگار می کشد نگاه نکن. فقط با هر آنچه به تو حمله می کند مقابله کن ؛ اگر من با تو بودم ، هرگز نمی آموختی ، مقابله کردن را...

وب نوشته های امیرحسین مجیری

وب نوشته های امیرحسین مجیری

نقد و مقاله

شعر و شعر گونه

دانلود

کتابخانه ی من

داستان و داستان گونه

خبر

بیایید با هم فکر کنیم

قطعه ی ادبی

یک کلمه

سفرنامه

فایل نتیجه های کنکورهای زبان شناسی

زبان شناسی

نظرات (۲۰)